1 januari 2023. Lieve mensen van Felco Gavere. Jullie kunnen er weer een heel jaar tegenaan. Weer vooruit met die banaan. Op de eerste plaats zullen we straks wel niet staan. Maar dat is ook niet de essentie van ons bestaan.

Als klein clubje maken we weer veel plezier. Om wat anders geven we geen zier. Veel geluk in het nieuwe jaar. En nu ben ik klaar. Jullie kapoen.

Ook de eerste dag lam voor de buis met het traditionele Garmisch-Partenkirchen? Zo duiken en glijden we weer met een rotvaart over dit keer een reepje maagdelijk sneeuw het jaar in.

En wie zijn ‘we’? Koene, slimme krijgers. Voor een deel toch, zo leert ons ‘Het Verhaal van Vlaanderen’. In ieder geval de bewoners van Gavere en de ruime omstreken. Allemaal immigranten, van Neanderthalers en uiteindelijk uit Afrika neergestreken homo’s sapiens tot Romeinen en ander volk. Van gewone vreedzame samenlevende mensen tot brute macho’s, vechtersbazen, loerdraaiers en opportunisten. In eeuwen is er dus weinig veranderd.

En over die Neanderthalers. Die moeten het met onze voorouders hebben gedaan. Want nu nog komt gemiddeld circa 2% van al onze genen overeen met die van die Neanderthalers. Zit ik te denken: die volleybalfamilie in Gavere moet over een veel hoger percentage beschikken. Want hebben duidelijk de kenmerken: oersterk, wat kromgebogen, relatief korte benen en vooral een vooruituitstekende wenkbrauwschedelrand. Om dat maar eens te visualiseren: kijk eens naar Bart V. en Peter V..

Nog even geduld voorafgaand aan het eerste wedstrijdverslag van 2023. Er moet nog wat gezegd en gezwegen. Tienduizenden jaren leefden onze voorouders als jagers-verzamelaars, in groepen met de omvang van een club als Felco. Zeg maar zoals nu nog de rondtrekkende Hollanders van camping naar camping, tevreden met weinig comfort, flink wat bier en ‘we gaan nog niet naar huis’.. . In tegenstelling tot wat de geschiedenisboekjes ons wijsmaken, was het leven toen goed te doen. Dagelijks een uurtje of vijf jagen en verzamelen, dat zal wel zijn, om dan te koken, eten en dan nog flink wat uren de tijd om alles te doen wat god al dan niet verboden heeft. Spelletjes spelen. En het zou me niets verbazen als op een dag restanten gevonden worden die erop wijzen dat onze verre voorouders al iets al volleybal beoefenden. Ook de Felco-voorgangers zouden zich prima handhaven in deze periode. Ze waren goede schutters, eerst met pijl en boog en na de uitvinding van het buskruit met het geweer.

Er waren er die met twee pijlen tegelijk raak konden schieten, en later met een dubbelloops. Stef is er het bewijs van.

Dan vinden onze voorouders het gemakkelijker om aan landbouw te gaan doen, om het bestaan lichter te maken. Wat een misverstand. Het leven werd een en al gezwoeg. En bovendien zeer onzeker. Oogsten konden gemakkelijk mislukken en nu ook gepikt. De samenleving was onoverzichtelijke geworden, en om een gemeenschapsgevoel te krijgen om elkaar ook te beschermen zagen godsdiensten het levenslicht. Goed doen voor god, schuld en boete en weinig beloning. Ja, om in de hemel te komen. Later.

Is het nou nog niet gedaan met dat historisch gezever? Het is daarmee gedaan. Het is 7 januari en Felco Gavere krijgt in de eerste match van het jaar Caruur Gent op bezoek, de leider in de winterpauze. De vraag bij iedere aanwezige een hele tribune bezettende Gent-fans en Felco-toeschouwers: Bevestigt Gent zijn aan de stand verplicht niveau of kan Gavere verrassen?

Klokslag zeven klinkt het eerste fluitsignaal. De reserves beginnen aan hun ding. Gavere met een fantasieopstelling, vele met een ongewone taak. Nog voor Gent echt beseft met de match te zijn begonnen, staat er 4 – 0 op het bord. Met frivool, complexloos volleybal houdt Gavere dat verschil vast. Iedereen wordt bediend, iedereen dreigt. Het opstellingsexperiment is tot dan geslaagd. Tot bij 17 – 13 het de Gent-coach beu is: time-out. Er is iets van herpakken, al was het maar door nu wat betere Gentse recepties. Een Gaverse time-out bij 17 – 17, kan niet verhinderen dat tot 21 – 21 de ploegen elkaar geen puntje voorsprong gunden. Dan vindt Gent een breekijzer: de pipe, 22 – 21. Alexander geeft met eenzelfde aanvalsvariant even later Gent een koekje van eigen deeg; 23 – 22. Opslagdruk van Theo, nog een in het net verdwenen geforceerde aanval van de bezoekers, en een snoeiharde opslagace van de tot allrounder gebombardeerde diezelfde Theo besluit het mooie gevecht: 25 – 22.

De ervaring heeft het verschil gemaakt. Niet alleen door eigen daden, maar ook het betrekken van iedereen bij het spel. Gent moet het doen met nog veel groen. Thijs voor Theo en Ewout aan het kanon. Krijgen we een kopie van de eerste set? Dat lijkt erop als Gent bij 6 – 2 gedwongen is het spel even te onderbreken. We zien daar hele mooie maar ook knullige acties van dezelfde personen. Het is zoeken naar ritme. Ongezien bij een reservematch stapt bij 7 – 7 de trainer / coach van Gent naar de stoel van de arbiter, om verhaal te halen. Dat geappelleer, gejank, gebleit vindt die blijkbaar professioneel. Mijn ervaring en vooroordeel zeggen dat het er hier weer een is die als trainer / coach vindt met zijn spelers als pionnen te kunnen omgaan, ze als blinde gehoorzamers wil zien, en die op louter inzet beoordeelt. Dat hij de man is waarom alles moet draaien. Hij beseft blijkbaar niet dat de meeste echte topspelers zeer vriendelijke, gemoedelijke mensen zijn die met hun met behulp van goede coaches eigen inzicht hun verantwoordelijkheden pakken. Het tegenovergestelde van fysiek sterke robots.

Voor het eerst in de match moet Gavere bij 12 – 13 achtervolgen. Het spel wordt rommelig, volkomen onvoorspelbaar. Werkelijk prachtige acties worden met jeugdfouten gecombineerd. Zo slaat Gentjongeling 15 brandvlekken op positie 1 van Gavere, om later keer op keer het net niet over te geraken. Veel opslagfouten ook. Van beide kanten. Gent loopt tot 17 – 20 uit, maar weet dat de buit nog niet binnen is. Een poema-duik van Thijs, een opslagace van Arthur en alweer een puike middenaanval van Jorik, die zijn beste match van het jaar tot nu toe speelt, tillen Gavere naar 22 – 21. Gavere helpt Gent met een opslagfout: 22 – 22. Er volgen wonderbaarlijke reddingen aan beide kanten. Setbal bij 24 – 23. Om die dan met een mix van pech en dommigheden aan Gent te laten; 24 – 26.

Set drie is van hetzelfde laken een pak. Met ook eenzelfde puntenverloop. Ondanks de fouten aan beide kanten viel er door de neutrale toeschouwer toch goed te genieten; 12 – 15.

Ik voel applaus voor de lezer die tot hier geraakt is. Dat is ook verdiend. Een volgend keer een gedecimeerde. Beloofd. Met de hand op het hart.

Rumoerige tribunes en luide kreten pompen de gemoederen op. Aan beide kanten wat meer lengte in de strijd gegooid. Verrassend ontwikkelt er zich een scenario parallel aan de eerste set bij de reserves. Bij 4 – 0 vraagt de Gentleider al een spelonderbreking voor rust, op een stand uniek in deze competitie. Het doet Gavere niets. Ze blijft opslagdruk genereren, met zelfs pure aces van Arthur en Jacob. Gent wordt compleet vastgezet. Geen receptie komt deftig bij de passeur. Met name niet die van de gezochte jonge 16jarige zoon van de trainer. Hem niet kwalijk te nemen, maar behoeft nog wel een tijdje oefenen. Gavere speelt compromisloos, gevarieerd en met overtuiging. Niets wijst er dan op dat Gent de leider van de competitie is. Pas bij 12 – 5 kan Gent iets terugdoen. Pieter grijpt bij 15 – 10 direct in, en probeert verder oprukken van de bezoekers in de kiem te smoren. Gavere herneemt in dezelfde versnelling: 21 – 14. Weer blijft iedereen op alle posities aangespeeld. En voor het eerst nemen de middenmannen een serie aanvallende punten voor hun rekening. Tiebe weet nu wel, en dan nog op afspraak met een omloop, ze op maat te kunnen bedienen. Na de tweede time-out, 21 – 14, weet Gent zich wel stevig te kunnen herpakken. In een positieruk naar 21 – 18. De goede Gentse passeur speelt hierbij een belangrijke rol. Hij besluit de zwakke recepties fantastisch op maat en plaats flying Thibaut aan te spelen, die twee keer achtereen voortreffelijk uit zijn pipe komt. Stef voorkomt dan dat Gent naast en alsnog over Gavere komt. Elouan scoort met zijn kenmerkende kwaliteiten, krachtig via de handjes van het blok. Twee mannen die op ervaring nipt de eerste set in Gavere houden: 25 – 23.

Had Gent de Gaveremuur net niet kunnen slechten, zou het nu op elan verder kunnen? Kan het zich verder uit de omknelling van Gavere worstelen? De tweede set gaat aanvankelijk gelijk op. Het spel is op niveau. Gent kan op eenzelfde positie versnellen van 7 – 6 naar 8 – 10 door wederom twee keer een succesvolle pipe van Thibaut, weliswaar niet gehinderd door enige vorm van een blok, en een geforceerde aanvalsfout van Stef. Gavere slaat direct terug: 14 – 13. Het is retespannend. Het kan alle kanten op. Onder druk helpen de bezoekers Gavere met twee foute opslagen achtereen tot 18 – 19. Bij Gent breekt iets als paniek uit. Het zwakke punt, de recepties, speelt ze weer parten, en de aanvallers weten het thuisblok niet te omzeilen, zelfs niet de netrand te overbruggen. Gavere met 5 punten op een rij naar 23 – 20. Dan is het de beurt aan Gavere om de buit weg te geven. De hele set al speelt het wat sterieler en verkrampter dan in de eerste set. De aanvallende kwaliteiten van Elouan worden niet meer benut. Twee aanvallende en een paar verdedigingsfoutjes, een makkelijk te blokken getelefoneerde middenaanval, en een klasse alles of niets opslagace van Gent slaan Gavere alsnog KO: 23 – 25. Gebrek aan cool en vooral ervaring spelen de thuisploeg parten.

De Gavereveer lijkt geknakt. Vertrouwd opslagkanon Tiebe maakt direct al een opslagfout. De eerste van maar liefst 5 in deze set. Anders gezegd, een cadeau aan de tegenstander met de omvang van 20 % (!) van alle punten. Gavere probeert te volgen, wat enigszins lukt omdat Gent het niet echt naar de keel kan grijpen. We maken nu alweer de zoveelste gang van de Gentpasseur naar de arbiter mee. En maar klagen, en maar klagen over foute toetsing bij Gavere. Zou ook al professioneel zijn. En zo zijn er veel. Ook coaches en spelers die zelfs zonder het zelf te kunnen beoordelen ballen naar gelang in hun voordeel touche dan wel in of out claimen. Om dan nota bene bij een tegenovergestelde beoordeling een duimpje naar de scheidsrechter op te steken. Stond ik op de bok, de kaart zal snel uit mijn borstzakje komen. Uiteindelijk deed de ref dat ook voor de steeds weerkerende kritiek van dit vervelende zich kinderlijk gedragende mannetje. Maar veel te laat. Hij had vooral die tweede ballen aan beide zijden veel kritischer moeten beoordelen. Nu kwam hij onder zware druk, en leek compenserend te gaan fluiten. Van kwaad tot erger dus. Dat vervelende mannetje had dit keer wel een punt. Zijn tweede ref kwam hem ook op geen enkele manier te hulp. Die wist niets anders te doen dan zich van de ene kant van de paal naar de andere kant te bewegen, en met dubbele gestrekte armen aan te geven dat er verder gepeeld kan worden. Blok getoucheerd of niet, ballen in of out, hij gaf nooit thuis. Weet die man niet dat van een betaalde arbiter meer kan worden verwacht dan zich in een truitje te hijsen met het opschrift ‘fair play’, en het omdoen van een koptelefoon? Nooit zo’n pilaar gezien.

De hele match worden er aan beide kanten dan al wat passes onzuiver gespeeld, die dan weer wel dan weer niet werden afgefloten. Dat enerveert begrijpelijk fans op de tribune. En juist op het moment dat de Gentpasseur met een hand mooi en wel degelijk voldoende zuiver zijn aanvaller op de twee kon bedienen, kan een trouwe thuisfan zich niet meer houden en zal tot het einde van de match de arbiter luid viseren. En hij had zijn vrouw en kinderen met nieuwjaar nog zo beloofd zich sportiever te gaan gedragen. ….

Gavere moet al snel op flinke afstand achtervolgen. Het vloeiende is eraf. Tiebe hervalt weer in zijn veel te lage passes, zodat er voor de aanvallers te weinig mogelijkheden overblijven om een aanvalsplan te produceren. De vraag is trouwens of ze daartoe in deze fase nog wel in staat zouden zijn geweest.

Zoals bijna altijd het hele seizoen al vraagt coach Pieter time-outs op perfecte momenten. Ook nu. Maar past ook erg vaak onbegrijpelijke, onlogische, en onverwachte wissels toe. Ook nu. Het mag hem allemaal niet baten. Vol vertrouwen nu leidt Gent Gavere naar de slachtbank; 18 – 25.

De Gavereveer is definitief gebroken. Nog even pruttelt het tegen, om dan flink weggespeeld te worden. Ook dit keer hanteert Thibaut zijn pipe en laat Gavere in de rook stikken. Thibaut die een paar jaar geleden nog de eerste libero van Gavere was. Wat een klasse aanvaller is die geworden. Het is deze vriendelijk man zeer gegund. 16 – 25.

De carnavalsvereniging van Asper en de ruime omstreken hebben traditioneel ter gelegenheid van 3 koningen de kantine al helemaal bezet. Met alles erop en eraan. Hier zijn de spelers van Gavere onherkenbaar. De Koningen hebben weliswaar goud, wierook en mirre gebracht maar geen punten.